Huisdier thuis
Huisdier thuis
Toen een vrouwelijke tot slaaf gemaakte persoon zwanger werd, verslechterde haar situatie aanzienlijk. In die tijd werd algemeen aangenomen dat de "tot slaaf gemaakte reproductiemachine" een integraal element was van het economische succes van de plantage. Slaveneigenaren hadden dus een gevestigde interesse om ervoor te zorgen dat tot slaaf gemaakte mensen van reproductieve leeftijd met succes nakomelingen produceerde.
1. Gedwongen zwangerschap en uitbuiting:
Vrouwelijke slaven die zwanger werden, werd vaak de optie ontzegd om de zwangerschap te beëindigen. Eigenaren verwachtten dat zwangere tot slaaf gemaakte vrouwen zouden blijven werken zonder enige vermindering van hun werklast of accommodatie voor hun ongemak. Ze werden beschouwd als reproductieve middelen die naar verwachting gezonde nakomelingen zouden produceren om het personeelsbestand van de plantage te versterken.
2. Beperkte prenatale zorg:
Slaveneigenaren boden zelden voldoende prenatale zorg voor zwangere tot slaaf gemaakte vrouwen. Ze kregen minimale of geen medische aandacht, wat leidde tot complicaties tijdens de bevalling. Veel tot slaaf gemaakte vrouwen misten een goede voeding en werden gedurende zwangerschap onderworpen aan zware arbeid, wat resulteerde in een hogere risico op bevallingsgerelateerde complicaties.
3. Verpleging en ouderlijke scheiding:
Na de bevalling werden tot slaaf gemaakte moeders vaak gescheiden van hun pasgeborenen kort na de bevalling. Ze werden gedwongen om weer aan het werk te gaan, soms binnen enkele dagen na bevalling, waardoor ze weinig tijd hadden om voor te zorgen voor en te verbinden met hun kinderen. Zuigelingen zouden worden geplaatst onder de hoede van andere vrouwelijke slaven of oudere vrouwen die als natte verpleegkundigen of verzorgers dienden.
4. Verkoop of overdracht:
Zwangere tot slaaf gemaakte vrouwen werden onderworpen aan de wrede praktijk van "verkocht" of "overgedragen" tussen plantage -eigenaren. Dit scheidde hen vaak van hun families en verstoorde de banden die ze hadden kunnen vormen. Sommige slaveneigenaren zouden zwangerschap gebruiken als een kans om zwangere vrouwen te verkopen aan kopers die jonge slaven wilden.
5. Gezondheid en welzijn verwaarlozing:
Tot slaaf gemaakte vrouwen die miskramen of zwangerschappen ervoeren die resulteerden in doodgeboorte, kregen vaak weinig sympathie of steun van de plantage -eigenaren. Er werd van hen verwacht dat ze zo snel mogelijk weer aan het werk zouden gaan, het negeren van het emotionele en fysieke trauma dat ze hadden doorstaan.
6. Verantwoordelijkheden voor kinderopvang:
Naast hun reguliere werklast werd van vrouwelijke slaven ook verwacht dat ze voor de kinderen van de slaveneigenaar of andere tot slaaf gemaakte gezinnen zouden zorgen. Dit legde een extra last op voor al overbelaste vrouwen.
7. Sterftecijfers:
Vanwege de barre omstandigheden, gebrek aan goede medische zorg en overmatige werklast, waren sterftecijfers bij zowel zwangere tot slaaf gemaakte vrouwen als hun zuigelingen hoger in vergelijking met de percentages bij blanke vrouwen en hun kinderen.
8. Legacy of Trauma en veerkracht:
De ervaringen van zwangere tot slaaf gemaakte vrouwen benadrukten de brutale realiteit van slavernij. Hun kinderen, geboren in slavernij, droegen vaak de littekens van het lijden van hun moeders. De erfenis van dit trauma beïnvloedde generaties en vormde de complexiteit van raciale en sociale dynamiek in de daaropvolgende jaren.
In wezen bracht zwanger worden geen uitstel of verlichting aan tot slaaf gemaakte vrouwen. In plaats daarvan heeft het de ontberingen en onrechtvaardigheden verergerd die ze als mens onder het ontmenselijkende systeem van chattel slavernij hebben doorstaan.