Huisdier thuis
Huisdier thuis
Ruminatie is noodzakelijk bij grasetende dieren, ook bekend als herbivoren, om verschillende redenen:
1. Cellulose afbreken: Gras bestaat voornamelijk uit cellulose, een complex koolhydraat dat de meeste dieren niet direct kunnen verteren. Herinners hebben een gespecialiseerd spijsverteringssysteem met vier magen:de pens, reticulum, omasum en abomasum. De pens , het grootste compartiment, huisvest triljoenen bacteriën en andere micro -organismen die cellulose kunnen afbreken in eenvoudiger suikers die het dier kan absorberen en gebruikt voor energie.
2. Efficiënte extractie van voedingsstoffen: Het proces van herkauwen, waarbij het CUD (gedeeltelijk verteerd voedsel) wordt gekauwd en doorbladeren, zorgt voor een betere mengen van voedsel met spijsverteringsvloeistoffen en micro -organismen. Dit leidt tot een grondiger afbraak van plantmateriaal en verhoogde extractie van voedingsstoffen, waardoor het vermogen van het dier om energie en vitale voedingsstoffen te extraheren uit een dieet van lage kwaliteit te maximaliseren.
3. Voedselinname verminderen: Het lange proces van kauwen en verteren van gras door herkauwen stelt het dier in staat om voedingsstoffen uit een grote hoeveelheid voedsel te maximaliseren. Dit vermindert op zijn beurt de hoeveelheid voedsel die ze moeten consumeren, wat vooral belangrijk is voor dieren die veel tijd besteden aan het grazen.
4. Verbetering van de spijsvertering: De beweging van de CUD door de pens en andere compartimenten, geholpen door weeën van de maagspieren, breekt het voedsel verder af en zorgt voor efficiënte menging met spijsverteringssappen.
5. Fermentatie: De pens biedt een ideale omgeving voor gisting, een proces waarmee bacteriën complexe koolhydraten afbreken en vluchtige vetzuren (VFA's) produceren die worden geabsorbeerd door het dier en worden gebruikt voor energie.
Samenvattend is herkauwing een essentiële aanpassing voor herbivoren waarmee ze voedingsstoffen efficiënt kunnen extraheren uit hun plantaardige dieet door cellulose af te breken, de extractie van voedingsstoffen te maximaliseren, de voedselinname te verminderen, de spijsvertering te verbeteren en gisting te vergemakkelijken. Deze aanpassing heeft herbivoren in staat gesteld om te gedijen in omgevingen waar andere dieren niet gemakkelijk toegang hebben tot de voedingsstoffen die ze nodig hebben.