Huisdier thuis
Huisdier thuis
Er worden verschillende methoden gebruikt om de populaties zeeprikken onder controle te houden en hun impact op de visserij op de Grote Meren te minimaliseren:
1. Chemische controle :De meest gebruikte methode is de chemische behandeling van beken en rivieren waar prikken paaien. Een chemische stof genaamd TFM (3-trifluormethyl-4-nitrofenol) wordt tijdens het larvenstadium van de lamprei op aangewezen waterwegen aangebracht, waardoor deze effectief worden gedood zonder noemenswaardige schade aan andere waterorganismen.
2. Barrières :Het bouwen van fysieke barrières, zoals dammen of elektrische barrières, kan ervoor zorgen dat prikken hun paaigronden niet bereiken. Deze barrières voorkomen dat volwassen prikken stroomopwaarts migreren en zich voortplanten.
3. Steriel-mannelijke techniek :Bij deze methode worden steriele mannelijke prikken in het wild vrijgelaten, die concurreren met wilde mannetjes om vrouwtjes. Omdat de vrijgelaten mannetjes onvruchtbaar zijn, resulteren hun paringspogingen in onbevruchte eieren en verminderde voortplanting.
4. Trapping :Vallen worden in beken geplaatst om volwassen prikken te vangen tijdens hun paaimigratie. Deze vallen kunnen worden voorzien van aas of worden uitgerust met lokmiddelen om de prikken te lokken en uit het ecosysteem te verwijderen.
5. Habitatwijziging :Door het veranderen van de leefgebieden van prikken kunnen ze minder geschikt worden om te paaien. Het installeren van barrières in de stroombedding of het wijzigen van waterstromingspatronen kan bijvoorbeeld het paaien van prikken verstoren en hun aantal verminderen.
6. Geïntegreerde ongediertebestrijding :Een alomvattende aanpak die verschillende controlemethoden combineert, kan effectief zijn bij het beheersen van de populaties zeeprikken. Door een combinatie van chemische behandelingen, barrières, vallen en habitataanpassing te gebruiken, kunnen visserijbeheerders de impact van prikken op de ecosystemen van de Grote Meren minimaliseren.
7. Natuurlijke roofdieren :Het introduceren van natuurlijke vijanden van zeeprikken, zoals meerforel of Pacifische prik, kan hun populatie helpen verminderen. Deze roofdieren jagen op prikken tijdens verschillende stadia van hun levenscyclus.