Huisdier thuis
Huisdier thuis
Het antwoord op deze vraag heeft betrekking op de soortspecifieke levenscycli van Pacifische en Atlantische zalm. Pacifische zalm (Oncorhynchus spp.) vertoont semelpariteit, wat betekent dat ze sterven na reproductie, terwijl Atlantische zalm (Salmo salar) iteropaar is, wat betekent dat ze zich tijdens hun levensduur meerdere keren kunnen voortplanten.
1. Pacifische zalm (Oncorhynchus spp.)
Pacifische zalm leeft in de Stille Oceaan en omvat verschillende soorten, zoals Chinook-, Sockeye-, Coho-, Pink- en Chum-zalm. Deze soorten vertonen een uniek levenscycluspatroon dat wordt gekenmerkt door semelpariteit. Nadat ze in zoetwaterrivieren of beken zijn uitgekomen, brengt jonge Pacifische zalm een tijdje door in hun geboortewater, waar ze zich voeden en groeien voordat ze naar de oceaan migreren. Eenmaal in de oceaan ondergaan ze uitgebreide voeding en groei, en rijpen ze uit tot volwassenen. Wanneer het tijd is om zich voort te planten, ondernemen volwassen Pacifische zalmen een zware reis terug naar hun geboortewaterstromen en -rivieren. Deze migratie wordt vaak de ‘zalmrun’ genoemd. Tijdens de stroomopwaartse migratie worden de zalmen geconfronteerd met verschillende uitdagingen, zoals watervallen, stroomversnellingen en roofdieren.
Bij het bereiken van hun geboortewateren neemt Pacifische zalm deel aan het paaiproces. Mannelijke en vrouwelijke zalm creëren nesten, redds genaamd, in de grindbedden van rivieren of beken. De vrouwtjes leggen eieren in de rode eieren en de mannetjes bevruchten ze. De bevruchte eieren ontwikkelen zich in de rode eieren, beschermd door het grindsubstraat, totdat ze uitkomen in alevins. De volwassen zalm, die zijn voortplantingstraject heeft voltooid, gaat snel achteruit en sterft uiteindelijk na het uitzetten.
2. Atlantische zalm (Salmo salar)
Atlantische zalm vertoont daarentegen iteropariteit. Nadat ze in zoetwaterrivieren of beken zijn uitgekomen, brengen jonge Atlantische zalm enkele jaren door in hun geboortewater, waar ze groeien en volwassen worden. Wanneer ze een bepaalde grootte en volwassenheidsniveau bereiken, migreren ze naar de oceaan, waar ze voeding en groei ondergaan. In tegenstelling tot zalm uit de Stille Oceaan kan Atlantische zalm meerdere migraties tussen zoet- en zoutwateromgevingen doorstaan, waarbij hij terugkeert naar zijn geboorterivieren of beken om gedurende zijn hele leven meerdere keren te paaien.
Tijdens het paaiseizoen ondernemen volwassen Atlantische zalm soortgelijke migraties stroomopwaarts om hun geboortewateren te bereiken. Ze vestigen rood en nemen deel aan het paaiproces, waarbij vrouwtjes eieren leggen en mannetjes ze bevruchten. De bevruchte eieren ontwikkelen zich in de rode gebieden en de volwassen zalm keert terug naar de oceaan, waar ze zich blijven voeden en groeien.
Concluderend ligt het verschil tussen Pacifische en Atlantische zalm in hun voortplantingsstrategieën. Pacifische zalm vertoont semelpariteit, wat betekent dat ze sterven na de voortplanting, terwijl Atlantische zalm iteropariteit vertoont, waardoor ze zich tijdens hun levensduur meerdere keren kunnen voortplanten. Dit fundamentele onderscheid geeft vorm aan hun respectieve levenscycli en migratiegedrag.