Huisdier thuis
Huisdier thuis
Wanneer vissen uit het water zijn, storten de lamellen en filamenten van zijn kieuwen in. Dit komt omdat de kieuwen zijn ontworpen om in een wateromgeving te werken en wanneer ze worden blootgesteld aan lucht, kunnen ze niet langer goed functioneren. De ineenstorting van de lamellen en filamenten voorkomt dat de vis zuurstof uit de lucht haalt, wat kan leiden tot de dood.
Naast de ineenstorting van de lamellen en filamenten ervaart vissen uit water ook een aantal andere fysiologische veranderingen. Deze wijzigingen omvatten:
* Verhoogde slijmproductie: Vissen produceren slijm om hun kieuwen te beschermen tegen schade. Wanneer ze buiten water zijn, produceren ze nog meer slijm in een poging hun kieuwen vochtig te houden. Dit kan het voor hen moeilijk maken om te ademen en kan ook hun zicht belemmeren.
* ademhalingsklachten: Vissen uit waterervaring ademhalingskosten omdat ze niet in staat zijn om zuurstof uit de lucht te extraheren. Dit kan ervoor zorgen dat ze naar lucht naar adem snakken en andere tekenen van nood vertonen, zoals snelle ademhaling en affakkelen van de kieuwen.
* Orgelfout: Als een vis lange tijd buiten water is, kan het orgaanfalen ervaren. Dit komt omdat het gebrek aan zuurstof de vissorganen en weefsels kan beschadigen. Organ falen kan leiden tot de dood.
Vissen kunnen voor een korte periode uit water overleven, maar ze zullen uiteindelijk sterven als ze niet naar water worden teruggebracht. Hoe langer een vis buiten water is, hoe ernstiger de schade aan zijn kieuwen en andere organen zal zijn.