Hoe jagen ijsberen?

Jachtstrategie:

IJsberen zijn eenzame roofdieren die tijdens de jacht afhankelijk zijn van hun scherpe reukvermogen en uitzonderlijke stealth. Ze richten zich voornamelijk op zeehonden, maar het is ook bekend dat ze op beluga-walvissen, walrussen en andere zeezoogdieren jagen.

Stalken:

IJsberen achtervolgen hun prooi vaak door laag op het ijs te gaan liggen en op te gaan in de omgeving. Ze gebruiken hun uitstekende camouflage en geduld om dichtbij genoeg te komen voor een succesvolle aanval.

Verzegeling:

Een veel voorkomende jachttechniek die door ijsberen wordt gebruikt, wordt 'afdichten' genoemd. Ze wachten geduldig in de buurt van ademhalingsgaten of scheuren in het ijs waar zeehonden naar boven komen om te ademen of te rusten. Wanneer een zeehond aan de oppervlakte komt, springt de ijsbeer erop af en sleept hem naar het ijs.

Pletten en bijten:

Zodra de zeehond zich op het ijs bevindt, gebruikt de ijsbeer zijn krachtige kaken en scherpe tanden om de schedel van de zeehond te verpletteren of door zijn nek te bijten, wat ernstige verwondingen of onmiddellijke dood tot gevolg heeft.

Opruimen:

IJsberen zijn opportunistische jagers en jagen ook op karkassen die zijn achtergelaten door andere roofdieren of door natuurlijke oorzaken. Het is bekend dat ze zich voeden met walviskarkassen, zeehondenpups en zelfs ijsberenwelpen die het niet hebben overleefd.

Zomerjacht:

Tijdens de zomermaanden, wanneer het zee-ijs smelt en zeehonden moeilijker te vinden zijn, zijn ijsberen mogelijk afhankelijk van alternatieve voedselbronnen. Ze kunnen op het land jagen op rendieren en muskusossen, of op karkassen jagen die door andere roofdieren zijn achtergelaten.

vis Supplies