Huisdier thuis
Huisdier thuis
Eierschaalverdunning en populatiedaling
Vóór DDT konden zeemers die zich aan de oostkust van Noord -Amerika nestelen, verwachten dat ze elk jaar gemiddeld drie kuikens per nestpoging zouden verhogen. Nadat het gebruik van het DDT -gebruik wijdverbreid werd in de jaren 1940 en 1950, daalde het reproductieve succes. Tegen het einde van de jaren zestig kwamen vele paren valken helemaal niet op. De meesten legden dun-shelled eieren die braken tijdens incubatie of die kuikens produceerden die te zwak waren om te overleven. Het verdunnen van eierschaal was ook van invloed op andere roofvogels, waaronder kale adelaars, visarenden, bruine pelikanen en grote zilverreigers.
DDT's Toxic Cascade
Als toproofdieren zaten Peregrine Falcons aan de top van een voedselketen die de schadelijke effecten van DDT in de omgeving vergroot. DDT accumuleert in vetweefsels; Hoe hoger het de voedselketen omhoog beweegt, hoe meer geconcentreerd het wordt. Wanneer prooi die was blootgesteld aan DDT of de afbraakproducten werden geconsumeerd door roofdieren zoals Falcons, namen de concentraties in de roofdieren toe. Peregrines die worden blootgesteld aan voldoende niveaus van DDT ondervonden toxische effecten die hun vermogen om basislevenprocessen zoals reproductie uit te voeren, verstoren.