Huisdier thuis
Geurmarkering
Bevers gebruiken geurmarkering om met elkaar te communiceren en hun territorium af te bakenen. Ze hebben geurklieren op hun staart, voeten en romp, en ze geven geur af door deze gebieden tegen voorwerpen te wrijven. De geur fungeert als een waarschuwing voor andere bevers dat het gebied al is geclaimd.
Tanden en klauwen
Bevers hebben sterke tanden en klauwen die ze gebruiken om zichzelf te verdedigen tegen roofdieren. Hun tanden groeien voortdurend en kunnen tot 5 centimeter per jaar groeien. Hun klauwen zijn scherp en gebogen en kunnen ernstige verwondingen veroorzaken.
Klappen
Bevers staan bekend om hun krachtige klappen. Ze kunnen slaan met hun staart of met hun poten. De klap van een bever kan een roofdier verdoven of zelfs bewusteloos slaan.
Zwemmen
Bevers zijn uitstekende zwemmers en kunnen hun staart gebruiken om zichzelf door het water voort te bewegen. Ze kunnen ook onder water duiken en maximaal 15 minuten onder water blijven. Dit maakt het moeilijk voor roofdieren om ze te vangen.
Huilen
Bevers leven in holen, die hen bescherming bieden tegen roofdieren. Hun holen bevinden zich doorgaans aan de oevers van rivieren of beken en zijn gebouwd met meerdere in- en uitgangen. Dit maakt het moeilijk voor roofdieren om het hol binnen te dringen.
Damen
Bevers bouwen dammen om vijvers te creëren, die hen een veilige plek bieden om te wonen en hun jongen groot te brengen. Dammen helpen ook de waterstroom onder controle te houden, wat overstromingen kan voorkomen en een nieuw leefgebied voor andere dieren kan creëren.
Andere verdedigingsmechanismen
Naast de hierboven genoemde verdedigingsmechanismen hebben bevers ook een aantal andere aanpassingen die hen helpen te overleven in het wild. Deze omvatten hun dikke vacht, die hen helpt warm te houden bij koud weer, en hun vermogen om vet op te slaan, waardoor ze kunnen overleven in perioden van voedselschaarste.