Huisdier thuis
Huisdier thuis
Het identificeren van een whitetail -hert omvat het observeren van verschillende karakteristieke kenmerken. Hier leest u hoe u een whitetail -hert kunt identificeren:
1. Grootte: Whitetail-herten zijn middelgrote hertensoorten. Volwassen dollars (mannen) staan meestal 28-34 inch (71-86 centimeter) lang op de schouder en wegen tussen 100-300 pond (45-136 kilogram). Volwassenen (vrouwtjes) zijn iets kleiner, staan 24-32 inch (61-81 centimeter) lang en weegt tussen de 70-200 pond (32-91 kilogram).
2. Lichaamsvorm: Whitetail -herten hebben een slanke, gracieuze bouw met lange, slanke benen. Hun lichamen zijn typisch bruin of grijsachtig bruin van kleur, met een onderscheidende witte onderkant en een buigpleister. De witte rump -patch is vooral merkbaar wanneer het hert wegloopt of zijn staart opheft.
3. Antlers: Mannelijke whitetail herten groeien gewei, die elk jaar worden afgeworpen en opnieuw worden geregoed. De gewei zijn vertakt en hebben meestal meerdere punten. De grootte en vorm van de gewei kunnen variëren, afhankelijk van de leeftijd, gezondheid en genetica van het hert. Groeit geen gewei.
4. gezichtsmarkeringen: Whitetail -herten hebben onderscheidende gezichtsmarkeringen. Ze hebben meestal een donkerbruine of zwarte snuit en een witte vlek rond de neus en ogen. Dit gezichtspatroon staat bekend als het "masker" en helpt om whitetailherten te onderscheiden van andere hertensoorten.
5. staart: De staart van een whitetail-hert is relatief kort en meet ongeveer 6-10 inch (15-25 centimeter) lang. De onderkant van de staart is wit en het klapt vaak op wanneer het hert gealarmeerd of loopt.
6. Gedrag: Whitetail -herten zijn sociale dieren die meestal in kuddes leven. Ze zijn herbivoren en voeden zich met verschillende planten, waaronder bladeren, twijgen, knoppen, fruit en grassen. Ze staan ook bekend om hun begrenzende gang, waar ze tegelijkertijd met alle vier de benen van de grond rennen.
7. Habitat: Whitetailherten zijn te vinden in verschillende habitats, waaronder bossen, bossen, weiden en landbouwgebieden. Ze geven de voorkeur aan gebieden met diverse vegetatie en dekken voor onderdak.
8. vocalisaties: Whitetail -herten communiceren met elkaar via verschillende vocalisaties. Deze omvatten snuifjes, grunts, blaten en bellen. Verschillende vocalisaties dienen verschillende doeleinden, zoals waarschuwing voor gevaar, het aantrekken van partners en het onderhouden van sociale banden.
Door deze kenmerken te observeren, zoals grootte, lichaamsvorm, gewei, gezichtsmarkeringen, staart, gedrag, habitat en vocalisaties, kunt u een whitetailherten identificeren.