Huisdier thuis
Coyotes communiceren met behulp van verschillende methoden, waaronder:
vocalisaties:
* huils: De meest herkenbare coyote-oproep, die wordt gebruikt voor communicatie over lange afstand, het aankondigen van territorium en leden van de rallyspakketten.
* YIPS: Korte, scherpe blafjes die worden gebruikt voor communicatie op close-range, waarschuwing voor gevaar en het coördineren van de jacht.
* Barks: Vergelijkbaar met hondenschijnen, gebruikt voor agressie of alarm.
* zeurt: Zachte, smekende geluiden die worden gebruikt tijdens het paringsseizoen of wanneer ze smeken om voedsel.
* Growls: Diepe, keelgeluiden die worden gebruikt om agressie of dominantie uit te drukken.
* krijsen: Hoge, piercinggeluiden die worden gebruikt tijdens gevechten of extreme nood.
Niet-vocale communicatie:
* Lichaamstaal: Coyotes gebruiken lichaamshoudingen, staartbewegingen en gezichtsuitdrukkingen om hun bedoelingen te communiceren. Een verhoogde staart en rechtopstaande oren duiden op vertrouwen, terwijl een verlaagde staart en verscholen oren angst of onderwerping signaleren.
* geurmarkering: Coyotes urineren en poepen op prominente locaties om hun territorium te markeren en te communiceren met andere coyotes.
* krassen en opgraven: Coyotes kunnen in de grond krassen of graven om geursporen achter te laten of de aandacht te trekken.
Sociale communicatie:
* Pack -structuur: Coyotes leven in verpakkingen met een dominant fokpaar. Communicatie binnen het peloton is cruciaal voor het handhaven van sociale orde, het coördineren van de jacht en het opvoeden van pups.
* Territoriumverdediging: Howls worden gebruikt om territoriale grenzen aan te kondigen en andere coyotes te waarschuwen om weg te blijven.
* paring: Coyotes gebruiken verschillende vocalisaties en geurmarkeringen om partners aan te trekken.
Inzicht in coyote -communicatie kan nuttig zijn voor het observeren van hun gedrag en het waarderen van hun complexe sociale structuur.