Huisdier thuis
Huisdier thuis
Hartgeruis bij honden kan erfelijk zijn, wat betekent dat ze via genen van ouders op nakomelingen worden doorgegeven. Het is echter belangrijk op te merken dat niet alle hartruis erfelijk is en dat verschillende factoren kunnen bijdragen aan de ontwikkeling ervan. Hier is een uitleg van het genetische aspect van hartgeruis bij honden:
1. Aangeboren hartafwijkingen:
Sommige hartgeruisen worden veroorzaakt door aangeboren hartafwijkingen, dit zijn afwijkingen in de structuur van het hart die vanaf de geboorte aanwezig zijn. Deze defecten kunnen van de ouders worden geërfd, vooral als bepaalde genetische mutaties of afwijkingen in hun DNA aanwezig zijn. Van bepaalde hondenrassen is bijvoorbeeld bekend dat ze een hogere prevalentie hebben van specifieke aangeboren hartafwijkingen met bijbehorend geruis, zoals mitralisklepdysplasie bij Cavalier King Charles Spaniels of aortastenose bij Duitse herders.
2. Genetische aanleg:
Bepaalde hondenrassen kunnen een genetische aanleg hebben voor het ontwikkelen van bepaalde soorten hartgeruis. Dit betekent dat de kans groter is dat ze genen erven die het risico op bepaalde hartaandoeningen, waaronder gemompel, vergroten. Het is bijvoorbeeld bekend dat rassen zoals Doberman Pinschers, Boxers en Bulldogs een hogere incidentie van gedilateerde cardiomyopathie hebben, wat kan leiden tot hartgeruis.
3. Polygene overerving:
In veel gevallen wordt hartgeruis veroorzaakt door een combinatie van genetische en omgevingsfactoren. Polygene overerving verwijst naar de invloed van meerdere genen op een enkele eigenschap of aandoening. Bij polygene overerving kan het cumulatieve effect van verschillende genen, elk met een kleine individuele impact, bijdragen aan de ontwikkeling van hartgeruis.
4. Omgevingsfactoren:
Omgevingsfactoren kunnen ook een rol spelen bij de ontwikkeling van hartgeruis. Slechte voeding, zwaarlijvigheid, bepaalde infecties en blootstelling aan gifstoffen kunnen allemaal bijdragen aan hartproblemen en het optreden van gemompel.
5. Screening- en fokpraktijken:
Verantwoorde fokpraktijken kunnen de prevalentie van erfelijk hartgeruis bij honden helpen verminderen. Fokkers moeten hun fokdieren screenen op bekende genetische aandoeningen die verband houden met hartgeruis en honden met een gezond hart selecteren voor de fokkerij.
Het is essentieel om een dierenarts te raadplegen als u een hartruis bij uw hond hoort. De dierenarts kan het geruis beoordelen, de oorzaak ervan vaststellen en passende behandelings- of beheersstrategieën aanbevelen op basis van de onderliggende aandoening.