Huisdier thuis
Gedomesticeerde Mesopotamische paarden trokken strijdkrachten door een combinatie van training, harnas en het ontwerp van de strijdwagen zelf. Hier is een uitsplitsing:
training:
* Vroege domesticatie: Het proces van het binnenlandse paarden begon rond 4000 voor Christus in de steppen van Centraal -Azië. Ze werden aanvankelijk gebruikt voor rijden en hoeden, maar hun kracht en snelheid werden snel erkend voor het trekken van strijdkrachten.
* Trainingsmethoden: Mesopotamische paardentrainers hebben waarschijnlijk verschillende methoden gebruikt:
* Positieve versterking: Het belonen van het gewenst gedrag met voedsel, lof en zachte behandeling.
* gewenning: Geleidelijk de introductie van paarden in geluiden, bezienswaardigheden en apparatuur.
* desensibilisatie: Langzaam paarden blootstellen aan objecten en situaties die ze misschien beangstigend vinden.
* Harness Training: Paarden leren om het harnas te accepteren en te dragen.
harnas:
* Harness Design: Mesopotamische harnassen waren waarschijnlijk gemaakt van leer, touw en hout. Ze zijn ontworpen om het gewicht gelijkmatig over de schouders en de borst van het paard te verdelen, waardoor spanning en ongemak voorkomen.
* soorten harnassen: Ze kunnen verschillende soorten harnassen hebben gebruikt, afhankelijk van de taak:
* Harnas met één paarden: Voor lichtere strijdwagens of racen.
* Dubbel paardenharnas: Voor zwaardere strijdwagens of het slepen van ladingen.
* Juk: Een houten bar die over de nek van het paard past en het harnas aan de wagen bevestigt.
wagenontwerp:
* Licht en wendbaar: Mesopotamische strijdwagens zijn ontworpen voor snelheid en manoeuvreerbaarheid. Ze waren gemaakt van lichtgewicht materialen zoals hout en leer, met twee wielen en een klein platform voor de bestuurder.
* pool: Een lange houten schacht die de strijdwagen verbond met het juk.
* remmen: Sommige strijdwagens hebben misschien rudimentaire remmen gehad, maar ze waren niet gebruikelijk.
* Bekleding: Bestuurders stuurden de wagen met teugels aan het juk bevestigd.
Hoe paarden trokken:
* de pool: De paal van de wagen was bevestigd aan het juk en bracht de trekkracht van de paarden over naar de strijdwagen.
* Het juk: Het juk verspreidde de kracht gelijkmatig over de schouders van het paard, waardoor de spanning werd voorkomen.
* De bestuurder: De bestuurder gebruikte teugels om de richting van de wagen te regelen.
* snelheid en uithoudingsvermogen: Paarden konden wagens trekken met snelheden van maximaal 20 mijl per uur, maar hun uithoudingsvermogen was beperkt.
Samenvattend:
Het vermogen van gedomesticeerde Mesopotamische paarden om strijdwagens te trekken was een gevolg van zorgvuldige training, goed ontworpen harnassen en het innovatieve wagenontwerp dat hun kracht en snelheid gebruikte. De ontwikkeling van deze technologie heeft een revolutie teweeggebracht in oorlogvoering, transport en handel in het oude Mesopotamië.