Huisdier thuis
Het handhaven van de waterbalans in het lichaam is voor zoetwatervissen een ander proces dan voor zeevissen vanwege het verschil in osmotische druk tussen de omgeving en de lichaamsvloeistoffen van de vis.
Zoetwatervis:
- Zoetwatervissen leven in een hypotone omgeving, waar de concentratie van opgeloste deeltjes (voornamelijk zouten) in het omringende water lager is vergeleken met de concentratie van deeltjes in hun lichaamsvloeistoffen.
- Om te voorkomen dat water via osmose hun lichaam binnendringt, hebben zoetwatervissen verschillende aanpassingen ontwikkeld:
- Ze hebben een relatief ondoordringbare huid en gespecialiseerde structuren in hun kieuwen, chloridecellen genaamd, die actief zouten uit het water naar hun bloedbaan transporteren, waardoor een hogere interne zoutconcentratie behouden blijft.
- Hun nieren spelen een cruciale rol bij het reguleren van de water- en ionenbalans door selectief water te herabsorberen en overtollige zouten uit te scheiden.
- Ze hebben een verminderde urineproductie in vergelijking met zeevissen om water te besparen.
Zeevissen:
- Zeevissen leven in een hypertone omgeving, wat betekent dat de concentratie van opgeloste deeltjes in zeewater hoger is dan die van hun lichaamsvloeistoffen.
- Om waterverlies door osmose te voorkomen, hebben zeevissen verschillende aanpassingen:
- Ze drinken grote hoeveelheden zeewater en nemen actief de benodigde zouten op via gespecialiseerde cellen in hun kieuwen en darmen.
- Hun nieren zijn aangepast om overtollig zout uit te scheiden en urine te concentreren om water te besparen.
- Hun huid is minder waterdoorlatend dan zoetwatervissen.
Samenvattend moeten zoetwatervissen actief voorkomen dat water hun lichaam binnendringt, terwijl zeevissen water moeten vasthouden en actief zouten uit het omringende zeewater moeten absorberen om de waterbalans en goede fysiologische functies in stand te houden.