Huisdier thuis
Hier is een uitsplitsing van de belangrijkste lichaamsdelen van een grote witte haai:
hoofd:
* snuit: Geest en gestroomlijnd, waardoor efficiënte beweging door water mogelijk wordt.
* neusgaten: Gelegen aan de onderkant van de snuit, detecteren ze geuren en waterstromen.
* ogen: Lateraal op het hoofd geplaatst, waardoor een goede perifere visie wordt geboden.
* mond: Enorm en bekleed met rijen van scheermesscherpe tanden. De kaken kunnen extreem wijd openen.
* ampullae van Lorenzini: Dit zijn kleine poriën rond de snuit en kop die zwakke elektrische velden detecteren die door prooi worden uitgestoten.
lichaam:
* Torpedo-vormige lichaam: Perfect ontworpen voor snelheid en behendigheid in het water.
* Dorsale vinnen: Twee prominente vinnen, de eerste is aanzienlijk groter en driehoekig, en de tweede kleinere en gelegen nabij de staart.
* Pectorale vinnen: Gebruikt voor besturing, balans en manoeuvreren.
* bekkenvinnen: Gepaarde vinnen onder het lichaam, ook gebruikt voor manoeuvreren.
* anale vin: Gelegen in de buurt van de staart helpt het bij stabiliteit en voortstuwing.
* Caudal Fin (staart): Krachtig en halvemaanvormig en biedt de hoofdstuwing voor beweging.
Andere belangrijke kenmerken:
* Huid: Bedekt met stoere, schuurpapierachtige schalen genaamd denticles, die wrijving verminderen en hulp bij het zwemmen.
* lever: Groot en vettig, waardoor drijfvermogen en energieopslag worden geboden.
* spiracles: Kleine openingen achter de ogen, waardoor de haai stationair kan ademen.
* laterale lijn: Een sensorisch systeem dat langs de zijkanten van het lichaam loopt, die trillingen en drukveranderingen in het water detecteert.
Interne anatomie:
* hart: Een hart met twee kamers dat bloed door het lichaam pompt.
* kieuwen: Gebruikt om zuurstof uit het water te extraheren.
* Maag: Uitbreidbaar voor grote prooi.
* darm: Lang en opgerold, helpen bij de spijsvertering.
Onthoud: Grote witte haaien zijn complexe wezens met veel ingewikkelde aanpassingen waarmee ze kunnen gedijen in hun oceaanomgeving.