Huisdier thuis
De Zuidelijke Oceaan is onderworpen aan verschillende internationale walviswetten en -voorschriften, waaronder:
1. Internationaal Verdrag voor de regulering van walvisvaart (ICRW) :De ICRW is de primaire internationale overeenkomst voor commerciële walvisvangst. Het werd overgenomen in 1946 en is sindsdien verschillende keren gewijzigd. De ICRW stelt de International Whaling Commission (IWC) op, die verantwoordelijk is voor het stellen van vangstlimieten en andere voorschriften voor walvisvaart.
2. Moratorium op commerciële walvisvaart :In 1982 heeft de IWC een moratorium over commerciële walvisvaart aangenomen, dat de praktijk effectief heeft verboden, behalve voor beperkte uitzonderingen voor wetenschappelijk onderzoek en Aboriginal -zelfvoorzienende walvisvangst. Het moratorium blijft vandaag van kracht en er vindt geen commerciële walvisvaart plaats in de Zuidelijke Oceaan.
3. South Georgia en de South Sandwich Islands Marine Protected Area (SGSSI MPA) :De SGSSI MPA is een groot beschermd gebied in de Zuidelijke Oceaan die in 2012 door de Britse regering werd opgericht. De MPA omvat meer dan 1,2 miljoen vierkante kilometer en omvat de wateren rond Zuid -Georgia en de South Sandwich Islands. Alle vormen van commerciële visserij, inclusief walvisvangst, zijn verboden binnen de MPA.
4. Antarctisch Verdrag en protocol over milieubescherming :Het Antarctische Verdrag en het protocol van de milieubescherming (protocol op het gebied van milieubescherming tegen het Antarctische Verdrag) bieden een raamwerk voor milieubescherming in de Antarctische regio, inclusief de Zuidelijke Oceaan. Het verdrag verbiedt elke activiteit die negatieve milieueffecten zou kunnen hebben, waaronder commerciële walvisvangst.
Deze wetten en voorschriften worden gehandhaafd door de IWC en relevante nationale regeringen. De IWC komt regelmatig bijeen om de voorschriften te beoordelen en bij te werken en om te zorgen voor naleving van het moratorium op commerciële walvisvangst.