Huisdier thuis
Huisdier thuis
Zalm is een semelparische vis, wat betekent dat hij na het paaien (of baren) sterft. Dit is een natuurlijk onderdeel van de levenscyclus van zalm en moet dus niet echt als een vorm van dood worden beschouwd. Hier is echter een meer gedetailleerde uitleg over waarom zalm sterft nadat hij zijn kuit of kuit heeft losgelaten:
1. Uitputting: De fysieke handeling van het stroomopwaarts migreren naar hun paaigronden en vervolgens het daadwerkelijke paaiproces is ongelooflijk inspannend voor zalm. Ze verbruiken gedurende deze tijd een aanzienlijke hoeveelheid energie en hun lichaam raakt fysiek uitgeput en verzwakt. Tegen de tijd dat ze klaar zijn met paaien, zijn ze vaak te zwak om te overleven.
2. Verhongering: Zalmen stoppen met eten zodra ze in zoet water komen om te paaien. Ze vertrouwen op hun opgeslagen energiereserves om hun migratie- en paaiactiviteiten te voeden. Zodra deze reserves zijn uitgeput, kunnen ze zichzelf niet langer onderhouden.
3. Hormonale veranderingen: Veranderingen in de hormoonspiegels als gevolg van het voortplantingsproces dragen ook bij aan de uiteindelijke ondergang van zalm. De stijging van de cortisolspiegel, een stresshormoon, kan bijvoorbeeld hun immuunsysteem onderdrukken en hen vatbaarder maken voor ziekten en infecties.
4. Ziektes en parasieten: Paaiende zalm is ook kwetsbaarder voor ziekten en parasieten. De drukke omstandigheden in de paaigronden kunnen de verspreiding van ziekten vergemakkelijken, en de stress die gepaard gaat met het paaien kan hun immuunsysteem verder verzwakken.
5. Predatie: Zalm is ook kwetsbaar voor predatie tijdens het paaiproces. Beren, adelaars en andere roofdieren richten zich gedurende deze tijd op hen, omdat ze vanwege hun verzwakte toestand een relatief gemakkelijke prooi zijn.
Dus hoewel het waar is dat zalm sterft na de voortplanting, is dit niet noodzakelijkerwijs een trieste of onnatuurlijke gebeurtenis. Het is een natuurlijk onderdeel van hun levenscyclus en garandeert het voortbestaan van hun soort.