Huisdier thuis
Huisdier thuis
Skunks produceren hun karakteristieke geur als een afweermechanisme tegen roofdieren. De geur wordt geproduceerd door twee geurklieren die zich aan weerszijden van de skunk -anus bevinden. Wanneer de stinkdier zich bedreigd voelt, zal het zijn staart optillen en de muskusachtige, scherpe vloeistof spuiten van deze klieren naar de waargenomen dreiging.
De spray van de stinkdier bevat een verscheidenheid aan vluchtige verbindingen, waaronder thiolen, mercaptans en zwavelhoudende verbindingen. Deze verbindingen zijn verantwoordelijk voor de sterke, onaangename geur die kan worden gedetecteerd door zowel mensen als dieren. De spray is ook vettig en kan moeilijk te verwijderen zijn van de huid, kleding en andere oppervlakken.
De geur van de stinkdier is zeer effectief in het afschrikken van roofdieren. De meeste dieren, inclusief mensen, vinden de geur extreem aanstootgevend en vermijden indien mogelijk contact met een stinkdier. Naast het afschrikwekkende effect, kan de geur van de stinkdier ook dienen als een waarschuwingssignaal voor andere stinkdieren, wat aangeeft dat een potentieel roofdier in het gebied is.
Het is vermeldenswaard dat stinkdieren meestal alleen als laatste redmiddel worden gespoten als ze zich in het nauw gedreven of bedreigd voelen. Ze geven er over het algemeen de voorkeur aan om conflicten te voorkomen en geven doorgaans waarschuwingssignalen, zoals het stampen van hun voeten of het buigen van hun rug, voordat ze hun toevlucht nemen tot spuiten.