Huisdier thuis
Pythons maken geen specifiek geluid voordat ze paren. Het zijn niet-vocale dieren, wat betekent dat ze geen geluid gebruiken om te communiceren.
Tijdens de verkering gebruiken ze echter andere methoden:
* Visuele displays: Mannelijke pythons wrijven vaak hun lichaam tegen het vrouwtje, of een "dans" uitvoeren door hun lichaam heen en weer te bewegen in een ritmisch patroon.
* chemische signalen: Pythons gebruiken feromonen om potentiële vrienden aan te trekken. De vrouwelijke Python zal feromonen vrijgeven van haar cloaca, die het mannetje kan detecteren met het orgel van zijn Jacobson (een zintuiglijk orgaan in het dak van de mond).
* Fysiek contact: Het mannetje zal proberen het vrouwtje zijn paring -poging te laten accepteren door zich om haar lichaam te wikkelen. Hij zal dan proberen te paren door zijn hemipenis (gepaard seksueel orgel) in haar cloaca in te voegen.
Dus hoewel ze geen lawaai maken, houden pythons een complex paringsproces aan met visuele displays, chemische signalen en fysiek contact.