Huisdier thuis
Huisdier thuis
De Harlow -studies, uitgevoerd door Harry Harlow in de jaren 1950, worden vaak aangehaald als bewijs dat vroege sociale isolatie de resus -apen van baby's permanent kan beschadigen. Hoewel de studies ernstige en blijvende negatieve effecten op de apen vertoonden, is het belangrijk om voorzichtig te zijn met het interpreteren van "permanente schade" .
Hier is een uitsplitsing:
* De experimenten :Harlow scheidde baby -apen van hun moeders en bracht hen geïsoleerd op. Hij creëerde twee surrogaat moeders - een gemaakt van draadgaas en een bedekt met zachte Terry Cloth. De apen gaven de voorkeur aan de stoffen moeder, hoewel het geen voedsel of warmte bood.
* waargenomen effecten :De geïsoleerde apen vertoonden ernstige emotionele en gedragsproblemen. Ze waren angstig, teruggetrokken en niet in staat om met andere apen te communiceren. Ze hielden zich bezig met zelfbeschadigend gedrag, waaronder schommelen, bijten en hun eigen haar eruit trekken.
* Effecten op lange termijn :Terwijl de geïsoleerde apen aanzienlijke verbetering vertoonden nadat ze opnieuw waren geïntroduceerd in sociale groepen, bleven ze gedurende hun hele leven enkele sociale en emotionele tekorten vertonen. Ze waren bijvoorbeeld eerder agressief en minder succesvol bij het paren.
Belangrijke punten om te overwegen:
* Permanente schade :Het is moeilijk om definitief te concluderen dat de effecten "permanent" waren omdat de apen nooit gedurende hun hele levensduur werden bestudeerd.
* extrapolatie voor mensen :Hoewel de Harlow -studies waardevolle inzichten bieden in het belang van vroege sociale interactie, is het belangrijk om voorzichtig te zijn met het rechtstreeks extrapoleren van de bevindingen aan de mens. Menselijke baby's zijn veel complexer en hebben verschillende ontwikkelingstrajecten.
* Ethische zorgen :De Harlow -studies zijn bekritiseerd vanwege hun ethische implicaties, omdat ze betrekking hadden op de opzettelijke toebrenging van angst en ontbering voor dieren.
Conclusie :De Harlow-studies leveren overtuigend bewijs dat vroege sociale isolatie diepgaande en langdurige negatieve effecten kan hebben op de ontwikkeling van apen met kinderen. Het is echter belangrijk om de beperkingen van de studies te erkennen en de conclusies te voorkomen, met name bij het toepassen ervan op menselijke ontwikkeling.