Huisdier thuis
Huisdier thuis
Levendigheid is het kenmerk van dieren die levend geboren worden. Levendbarende dieren baren levende jongen die zich in het lichaam van de moeder hebben ontwikkeld. De zich ontwikkelende jongen krijgen voeding van de moeder via een placenta of een andere gespecialiseerde structuur. Levendigheid wordt aangetroffen bij een grote verscheidenheid aan dieren, waaronder zoogdieren, sommige vissen, sommige reptielen en sommige amfibieën.
Bij zoogdieren worden de zich ontwikkelende jongen gevoed door de placenta, een gespecialiseerd orgaan dat de bloedsomloop van de moeder verbindt met de bloedsomloop van de foetus. De placenta zorgt ervoor dat zuurstof en voedingsstoffen van de moeder naar de foetus kunnen gaan, en verwijdert ook afvalproducten van de foetus.
Bij sommige vissen, zoals de guppy en de platy, worden de zich ontwikkelende jongen gevoed door een dooierzak. De dooierzak is een zakje dat aan het embryo vastzit en voedingsstoffen bevat die het embryo nodig heeft om te groeien.
Bij sommige reptielen, zoals de ratelslang en de koperkop, worden de zich ontwikkelende jongen gevoed door de eileiders van de moeder. De eileiders zijn de buizen die eieren van de eierstokken naar de buitenkant van het lichaam transporteren. Bij levendbarende reptielen zijn de eileiders aangepast zodat de zich ontwikkelende jongen voedingsstoffen van de moeder kunnen ontvangen.
Bij sommige amfibieën, zoals de salamander en de kikker, worden de zich ontwikkelende jongen gevoed door de huid van de moeder. De huid van de moeder wordt aangepast zodat de zich ontwikkelende jongen voedingsstoffen uit het water kunnen opnemen.
Vivipariteit is een belangrijke aanpassing voor dieren die in omgevingen leven waar de omstandigheden niet altijd gunstig zijn voor voortplanting. Met Viviparity kunnen dieren hun jongen beschermen tegen roofdieren en de elementen. Het zorgt er ook voor dat dieren zich kunnen voortplanten, zelfs als er een tekort aan voedsel is.