Huisdier thuis
Huisdier thuis
De nacht, buiten doorgebracht, was koud en comfortabel. Ik had Parijs die ochtend verlaten en nu was ik aan het einde van mijn lange reis. Ik was een kat, verdwaald en uitgehongerd, en ik had de hele dag met spoorweg en te voet gereisd, van Frankrijk tot Engeland. En nu was ik in Oxford, een stad van dromende torens en oude hogescholen. Maar ik wilde alleen maar wat eten en een plek om te slapen.
Ik had geen idee wat ik moest doen of waar ik heen moest. Ik was verloren en verbijsterd. Ik liep door de straten, op zoek naar stukjes voedsel en verstopte me voor de koude wind die dwars door me heen leek te snijden.
Het begon donker te worden en ik begon te wanhopen. Ik was niet in staat geweest om voedsel of onderdak te vinden, en ik wist niet wat ik ging doen. Ik stond op het punt op te geven en op de stoep te gaan liggen toen ik een licht uit een nabijgelegen raam zag komen.
Ik ging naar het raam en keek naar binnen. Er was een warme, gezellige kamer, met een vuur in het rooster en een bord voedsel op de tafel. Ik zag een gezin rond de tafel zitten, lachend en praten.
Ik voelde een pang van verdriet. Ik dacht aan mijn eigen familie, die ik in Frankrijk had achtergelaten. Ik wenste dat ik bij hen kon zijn, maar ik wist dat het nooit meer mogelijk zou zijn.
Ik draaide me af van het raam en begon weg te lopen, maar toen hoorde ik een stem.
"Kom hier, Kitty," zei de stem.
Ik draaide me om en zag een klein meisje in de deuropening staan. Ze droeg een nachthemd en haar haar was in krullen. Ze had een vriendelijke glimlach op haar gezicht.
Ik ging naar het kleine meisje en ze pakte me op. Ze droeg me in het huis en legde me op de vloer voor de open haard.
Ik was zo blij om warm en veilig te zijn. Ik zuiverde en wreef tegen het been van het kleine meisje.
De ouders van het kleine meisje zagen me en glimlachte.
"Wat een mooie kat," zei de moeder.
"Kunnen we het houden?" Vroeg het kleine meisje.
"Natuurlijk kunnen we dat," zei de vader. "We zullen er goed voor zorgen."
Ik was zo blij. Ik had een nieuw thuis gevonden.
Ik bracht de rest van de nacht door voor de open haard. Ik was zo moe dat ik niet eens droomde. Ik heb gewoon vredig geslapen.
'S Ochtends werd ik wakker met de geur van het koken van het ontbijt. Ik stond op en strekte zich uit en ging toen naar de tafel. Het kleine meisje zat aan tafel en at een kom ontbijtgranen.
"Goedemorgen, Kitty," zei ze. 'Ik ben blij dat je hier bent.'