Huisdier thuis
1. Vrijagevertoning:
- Papegaaien beginnen het verkeringproces vaak met het tonen van levendige veren, het uiten van melodieuze liedjes en het uitvoeren van spectaculaire vluchtpatronen om hun conditie te demonstreren en indruk te maken op potentiële partners.
2. Cadeau geven:
- Bij sommige papegaaiensoorten biedt het mannetje het vrouwtje voedsel aan, zoals noten, zaden of fruit. Als de verkeringsvertoning de aandacht van het vrouwtje heeft getrokken, mag ze dit ritueel voor het geven van geschenken accepteren.
3. Alloprening:
- Dit wederzijdse verzorgingsgedrag begint vaak als niet-seksueel gladstrijken om de sociale banden binnen een groep te versterken. Tijdens het voortplantingsseizoen geven mannetjes zich echter over aan frequentere of intensievere allopreening van potentiële partners.
4. Bindingsgedrag:
- Om het vertrouwen te consolideren en de banden tussen paren te versterken, voeren papegaaien gesynchroniseerde sociale activiteiten uit, zoals het aanraken van de snavels, het wrijven van de hoofden en het zachtjes knabbelen aan elkaars nek of hoofd.
5. Vocale uitwisseling:
- Parende paren communiceren via speciale "copulerende" oproepen - zachte vocalisaties die uniek zijn voor de paringscontext. Beide partners wisselen uit, reageren en herkennen dit speciale liedje of de zinnetjes.
6. Montage en copulatie:
- Wanneer het vrouwtje ontvankelijk gedrag vertoont of aangeeft bereid te zijn om te paren, bestijgt het mannetje haar op de rug. De copulatie bij papegaaien duurt over het algemeen enkele seconden tot twee minuten. Daarna herhalen ze verkerings- en bindingspatronen om de band in stand te houden.
7. Post-copulatoire zorg:
- Na de paring vertonen mannetjespapegaaien verkeringgedrag, verzorgen de veren van hun partner, delen lekkernijen uit en vertonen een mix van romantische verkering, sociale connectie en seksuele stimulatie.
De paringsrituelen van papegaaien kunnen per soort verschillen, wat bijdraagt aan hun buitengewone diversiteit en ecologisch succes. Het begrijpen van hun paargedrag is cruciaal voor effectieve natuurbehoudsinspanningen en het verbeteren van het fokken in gevangenschap voor bepaalde kwetsbare soorten.
Het trainen van een oudere hond is makkelijker dan het trainen van een pup