Huisdier thuis
Zen -filosofie is geworteld in het geloof om de wereld puur te zien zoals hij is, of zoals het echt is, zonder een van onze vooroordelen, waarden of verlangens. Zen probeert deze staat van pure observatie en onderling verbondenheid te bereiken door verschillende technieken van meditatie, mindfulness en zelfdiscipline.
Het gedicht "Mijn ogen volgen tot de vogel op zee werd verloren, vond een klein eiland" drukt verschillende Zen -principes uit.
vergankelijkheid: Het gedicht vangt een vluchtig moment in de tijd, de vlucht van een vogel en zijn verdwijning in de uitgestrektheid van de zee. Het herinnert ons aan de tijdelijke aard van het leven en zijn fenomenen.
eenvoud: Het gedicht maakt gebruik van eenvoudige en directe taal, vrij van onnodige verfraaiingen. Deze eenvoud weerspiegelt de Zen -nadruk op het weghalen van het onnodige om de essentie van dingen te onthullen.
Niet-dualisme: Het gedicht vervaagt het onderscheid tussen het zelf en de externe wereld. De ogen van de dichter volgen de vogel totdat deze samengaat met de zee, wat een gevoel van eenheid en onderling verbondenheid tussen de waarnemer en de waargenomen suggereert.
loslaten: De laatste regel van het gedicht, "gevonden een klein eiland", kan worden geïnterpreteerd als een moment van realisatie, een ontdekking die voortkomt uit het loslaten van de vlucht van de vogel. Deze handeling van het loslaten van het Zen-concept van niet-gehechtheid, dat vrijheid van verlangens en 執著 aanmoedigt.
In essentie belichaamt het gedicht ZEN -principes door een moment van pure observatie te presenteren, vrij van verwachtingen en gehechtheden, waardoor de onderlinge afhankelijkheid van alle dingen en de onderlinge verbondenheid van het zelf met de omgeving wordt onthuld.