Huisdier thuis
Eierschaalverdunning en reproductief falen:
DDT, een persistent organochloorinsecticide, hoopt zich via de voedselketen op in de weefsels van Amerikaanse zeearenden en andere roofvogels. Terwijl de vogels besmette prooien binnenkregen, raakte de DDT geconcentreerd in hun lichaam, wat uiteindelijk hun voortplantingssucces beïnvloedde. Een van de belangrijkste gevolgen van DDT voor Amerikaanse zeearenden was het dunner worden van de eierschalen. Dit gebeurde omdat DDT het metabolisme van calcium verstoorde, een cruciaal mineraal voor de vorming van eierschalen. Als gevolg hiervan werden de schelpen dunner en gevoeliger voor breuk tijdens de incubatie, wat leidde tot minder uitkomstsucces en een afname van de populatie.
Verminderde immuunfunctie: DDT tastte ook het immuunsysteem van Amerikaanse zeearenden aan, waardoor ze vatbaarder werden voor ziekten en infecties. Dit heeft verder bijgedragen aan de achteruitgang van hun bevolking.
Verstoring van de hormoonregulatie: DDT kan de effecten van oestrogeen, een vrouwelijk geslachtshormoon, nabootsen. Dit kan de normale hormoonbalans bij zowel mannelijke als vrouwelijke zeearenden verstoren, wat leidt tot reproductieve problemen, abnormale ontwikkeling en gedragsveranderingen.
De opbouw van DDT bij volwassen Amerikaanse zeearenden had verstrekkende gevolgen, niet alleen voor het reproductieve succes en de overleving van de soort, maar ook voor het hele ecosysteem. Het verbod op DDT en de daaropvolgende vermindering van het gebruik ervan in veel landen speelden een cruciale rol bij het herstel van de Amerikaanse zeearendpopulaties.