Huisdier thuis
Huisdier thuis
Wanneer planten en dieren sterven, ondergaan hun eiwitverbindingen verschillende chemische veranderingen als gevolg van enzymatische reacties, bacteriële ontleding en omgevingsfactoren. Hier zijn enkele belangrijke chemische veranderingen die optreden:
denaturatie :Na de dood breken de biologische structuren die de conformatie van eiwitten vasthouden, waardoor eiwitten hun natieve structuur verliezen en gedenatureerd worden. Dit proces maakt eiwitten gevoeliger voor chemische veranderingen en enzymatische afbraak.
proteolyse :Enzymen die proteasen worden genoemd, die aanwezig zijn in de weefsels van het dode organisme en geproduceerd door micro -organismen, beginnen eiwitten af te breken in kleinere peptiden en aminozuren. Dit proces staat bekend als proteolyse.
Autolyse :Autolyse is de zelfverdeling van weefsels als gevolg van de afgifte van endogene enzymen uit de cellen. Deze enzymen afbreken cellulaire componenten, inclusief eiwitten, in kleinere moleculen.
Bacteriële ontleding :Bacteriën en andere micro -organismen die in het milieu aanwezig zijn, dragen bij aan de ontleding van eiwitten. Ze produceren verschillende enzymen die eiwitten kunnen afbreken en gebruiken als een bron van voedingsstoffen. Bacteriële ontleding leidt tot de vorming van een reeks producten, waaronder aminozuren, peptiden en ammoniak.
putrefactie :Zutrefunctie is de afbraak van eiwitten door bepaalde bacteriën die vals ruikende verbindingen zoals waterstofsulfide, ammoniak en amines produceren. Dit proces wordt vaak geassocieerd met de ontleding van karkassen van dieren.
deaminatie :Deaminatie is het verwijderen van aminogroepen uit aminozuren. Het kan optreden door enzymatische reacties of niet-enzymatische processen. Deaminatie resulteert in de afgifte van ammoniak en de vorming van ketozuren.
decarboxylering :Decarboxylering is het verwijderen van carboxylgroepen uit aminozuren. Het wordt meestal gekatalyseerd door enzymen die bekend staan als decarboxylasen. Decarboxylering leidt tot de productie van amines en koolstofdioxide.
Vorming van geavanceerde glycatie -eindproducten (AGES) :Na verloop van tijd kunnen eiwitten niet-enzymatische reacties met suikers ondergaan, wat leidt tot de vorming van leeftijden. Leeftijden zijn stabiele verbindingen die zich in weefsels ophopen en betrokken zijn bij veroudering en verschillende ziekten.
Deze chemische veranderingen resulteren in de afbraak van eiwitten en de afgifte van eenvoudiger stikstofverbindingen en andere moleculen. Het ontledingsproces leidt uiteindelijk tot het recyclen van voedingsstoffen terug in het milieu, wat bijdraagt aan de biogeochemische cycli van elementen.