Huisdier thuis
Na de Tweede Wereldoorlog werd Duitsland bezet en verdeeld in vier bezettingszones:één voor Frankrijk, de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en de Sovjet-Unie. Elk van deze bezettingszones werd door de bezetter anders behandeld, en er begon een kloof te groeien tussen de westelijke en oostelijke bezettingszones. De belangrijkste oorzaak van deze kloof was de Koude Oorlog, een mondiaal ideologisch conflict tussen de Sovjet-Unie en haar bondgenoten en de Verenigde Staten en haar bondgenoten.
Hier zijn enkele belangrijke redenen waarom Duitsland in twee staten werd verdeeld:
Sovjet-invloed :De Sovjet-Unie wilde onder Jozef Stalin een communistisch regime vestigen in haar bezettingszone. De Sovjets ontmantelden fabrieken en industrieën, collectiviseerden de landbouw en legden strikte politieke controle op in hun gebied. Daarentegen voerden de westerse bondgenoten in hun zones een meer democratisch en economisch liberaal beleid.
Berlijnse blokkade en luchtbrug :De spanningen tussen de westerse bondgenoten en de Sovjet-Unie bereikten in 1948 een hoogtepunt met de blokkade van Berlijn. De Sovjet-Unie blokkeerde alle land- en spoorroutes naar West-Berlijn, waardoor de levering van voorraden aan de stad werd verhinderd. Als reactie hierop organiseerden de westerse bondgenoten een enorme luchtbrug, waardoor West-Berlijn bijna een jaar lang van voedsel en andere essentiële benodigdheden werd voorzien. Deze gebeurtenis vergroot de politieke kloof en verstevigt de verdeeldheid van Duitsland.
Oprichting van twee staten :In mei 1949 werd in de voormalige westelijke bezettingszones officieel de Bondsrepubliek Duitsland (West-Duitsland) gesticht. Een paar weken later werd in de Sovjetzone de Duitse Democratische Republiek (Oost-Duitsland) uitgeroepen. Beide landen adopteerden verschillende economische systemen, politieke ideologieën en buitenlands beleid en werden symbolen van de kloof in de Koude Oorlog.
Politieke ideologieën :West-Duitsland omarmde een democratisch, kapitalistisch systeem, in lijn met het Westblok onder leiding van de Verenigde Staten. Oost-Duitsland daarentegen werd een communistische staat, nauw verbonden met het Oostblok onder leiding van de Sovjet-Unie. Deze concurrerende politieke ideologieën versterkten de verdeeldheid van Duitsland verder.
De verdeling van Duitsland in twee afzonderlijke staten weerspiegelde het bredere Oost-West-conflict van de Koude Oorlog. De inspanningen voor de Duitse hereniging begonnen pas eind jaren tachtig, en pas op 3 oktober 1990 werd Duitsland officieel herenigd, wat het einde betekende van de naoorlogse verdeeldheid van het land.