Huisdier thuis
Huisdier thuis
Er is geen enkele grondlegger van het Shinto. Het is een inheemse religie van Japan die zich door de eeuwen heen heeft ontwikkeld en waarin verschillende overtuigingen, rituelen en praktijken zijn opgenomen. Shinto heeft zijn wortels in oude animistische overtuigingen, natuuraanbidding en voorouderverering. In de loop van de tijd is het beïnvloed door het boeddhisme, het confucianisme en andere religieuze en culturele tradities.
Het Shintoïsme heeft geen centrale religieuze figuur of een specifieke profeet die het heeft gesticht. In plaats daarvan is het een verzameling van diverse overtuigingen en praktijken die in de loop van de tijd zijn geëvolueerd, gebaseerd op de eerbied voor de natuur en de aanbidding van kami, oftewel geesten. Het concept van kami omvat een breed scala aan goddelijke entiteiten, waaronder goden, godinnen, natuurkrachten en geesten van voorouders.
Shinto wordt traditioneel beschouwd als een niet-doctrinaire religie zonder een vaste reeks overtuigingen of geschriften. Het benadrukt het belang van rituele praktijken, festivals en ceremonies om verbinding te maken met de kami en een harmonieuze relatie met de natuurlijke wereld te behouden.
Hoewel het Shinto geen specifieke grondlegger heeft, zijn er verschillende opmerkelijke historische figuren die hebben bijgedragen aan de ontwikkeling en vormgeving ervan. Prins Shotoku (574-622) introduceerde bijvoorbeeld het boeddhisme in Japan en promootte de integratie van boeddhistische elementen in het shintoïsme. Keizer Meiji (1852-1912) speelde een belangrijke rol bij het promoten van het Shintoïsme als nationale religie tijdens het Meiji-tijdperk, waarbij hij het staatssjintoïsme vestigde en zijn plaats als centraal onderdeel van de Japanse cultuur verstevigde.